رشد روانی که از بدو تولد آغاز می یابد و در بزرگسالی پایان می پذیرد ، با نمو جسمانی قابل مقایسه است . رشد روانی نیز ، مشابه با نمو جسمانی ، اصول یک پیش روی به سوی تعادل است. در حقیقت همان طور که تحول جسم ادامه دارد تا اینکه به سطحی از ثبات نسبی که شاخص آن پایان یافتن نمو و به کمال رسیدن اندام هاست برسد. زندگی ذهنی نیز می تواند بصورت تحولاتی درجهت آن شکل از تعادل نهایی که مشخص کننده بزرگسال است ، استنباط شود. پس در این صورت رشد روانی ، به معنایی ، عبارت خواهد بود از یک تعادل یک انتقام مداوم از حال ...